Nauka twórczego pisania

W ręce wpadł mi podręcznik dla przyszłych autorów pod tytułem "Jak zostać pisarzem". Pozycja ciekawa, tym bardziej, że sama napisałam swoją własną książkę (obecnie czeka na wydanie). Czy możemy się nauczyć pisać? Osiągnąć popularność? I czy można z tego żyć?

Książka podzielona jest na solidne rozdziały. Mamy więc tu m.in rozdziały o warsztacie pisarza, fabule, czasie czy przestrzeni.

Mnie najbardziej podobał się początek książki, a więc rozdziały o "warsztacie pisarza" czy "jak oni zostali pisarzami". Z książki dowiadujemy się, że można publikować (oprócz książek) w czasopisamch tj. Twórczość, Odra czy Lampa. Autor wspomina także o ich znaczeniu na literackim rynku. Jest słowo o nagrodach literackich, to znaczy Nagrodzie Nike, Gdynia czy Angelus. Mowa jest także o polskich krytykach i naukowcach (np. Piotr Śliwiński) którzy kreują polskie życie literackie.

Może jakiś cytat? Proszę bardzo. Zapisałam sobie kilka ze złotych myśli:

Potrzeba iluzji, że historia, którą opisujesz, jest nie tylko prawdopodobna, ale wręcz prawdziwa - to jedna z najważniejszych tęsknot czytelniczych

Książka bogata jest w opisy doświadczeń pisarzy, którzy swoje przemyślenia, pamiętniki, wspomnienia zamienili w literaturę. Z książki dowiemy się, co nimi kierowało przy pisaniu książek (np. pisarka Justyna Bargielska wspomina o pisaniu pamiętnika, którego treść wynikała z niezgody na świat). Ogólnie przyszli pisarze zawsze (od wczesnego dzieciństwa) coś tworzyli, mieli kontakt z kulturą i literaturą.

Mowa jest także o utworach, które osiągnęły popularność czy w jakiś inny sposób zachowały się w pamięci krytyków i czytelników. Rzetelnie wytłumaczone jest w książce, dlaczego tak się stało; dlaczego takie a nie inne strategie spowodowały, że książka otrzymywała dajmy na to, nagrody literackie (jak w przypadku "Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną" Doroty Masłowskiej). Mowa o tym, dlaczego dana książka charakteryzowała się indywidualnością (np. poprzez dobrze dobrany temat).

Jest tu także masa ćwiczeń, zagadnień do samodzielnej pracy w domu.

Z książki "Jak zostać pisarzem" można uzyskać solidną wiedzę. Mamy tutaj wyszczególnione style narracji. Każda teoria poparta jest przykładem z dobrej książki (są książki m.in Michała Witkowskiego, Pawła Huelle, Stefana Chwina) tak, że łatwo możemy przyswoić sobie wiedzę. Dzięki książce, poszerza się krąg znajomości literatury polskiej i światowej (wszystkie wymienione książki warto znać).

Ciekawym rozdziałem jest ten o pracy z redaktorem. Bo wielu ludzie nie wie, że zanim książka trafi do druku, jest skrupulatnie poprawiana. Autor pisze, że warto współpracować z redaktorem, że jest to symbioza, że warto przyjmować jego uwagi, bo książce może wyjść to tylko na lepsze.

Myślę, że ta książka może pomóc przyszłym pisarzom, ale książki samej za niego nie napisze. Czas więc wziąć się do pracy i samemu pracować nad rozwojem talentu.

Dobrze, że wydaje się w Polsce takie podręczniki.

Autor: Autor zbiorowy (Glensk, Hamkało...) 

Tytuł: Jak zostać pisarzem

Wydawnictwo: Bukowy Las

Stron: 304